Nowa Konstytucja

Prace nad Konstytucją - Tło historyczne                                                 

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Prace nad przygotowaniem Konstytucji Państwa Ziemskiego rozpoczęły się dopiero w roku 2011 w Londynie i zostały wymuszone przez nasilający się długowieczny kryzys moralności i zachowań, który rozpoczął się na Ziemi wraz z dojściem do władzy gatunku ludzkiego tysiące lat temu. Konstytucja Państwa Ziemskiego powstawała w oparciu o uznawane przez uśpioną część ziemskiego społeczeństwa istniejące konstytucje niektórych grup społecznych i posługuje się niemalże wyłącznie artykułami stanowiącymi o pojęciu dobra wspólnego w poszerzonym tego pojęcia znaczeniu. Ze względu na zamierzchłość dat związanych z genezą kryzysu, daty te nie mogą i nie potrzebują być dokładniej określone. Wraz z rozwojem wydobycia surowców mineralnych, ze wzrostem ilości grup ucisku i podziałów społecznych, pojawiły się liczne nieudane próby tworzenia konstytucji przez niezupełnie zjednoczone grupy społeczne, nazywające siebie państwami. Przykładowo pod koniec XVIII wieku doszło do podpisania Konstytucji Stanów Zjednoczonych Ameryki, uważanej przez niektórych za pierwszą na świecie konstytucję, która miała za zadanie zastąpić inne pisemne porozumienia, różniące się głównie nazwą, bo pod względem treści równie ułomne jak sama Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Celem, do którego za każdym razem dążono, były głębokie przemiany w państwie, którego dana konstytucja dotyczyła, jednakże wkrótce okazywało się, że każda z tych konstytucji była jedynie wewnętrznie niespójnym aktem, który w rzeczywistości dzielił społeczeństwo na klasy i służył jedynie wyższym klasom społecznym chroniąc ich interesy przed sprzeciwem ze strony niższych klas społecznych. Przykładowo w Polsce zdecydowanymi działaniami w kwestii zmiany Konstytucji RP nazywano powoływanie specjalnych uchwał i komisji w celu przygotowywania, uchwalania i powoływania kolejnych, ostatecznych wersji konstytucji. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1991-1993) w 1992 powołał do życia instytucję Komisji Konstytucyjnej, do stworzenia nowej ustawy zasadniczej. Prawo wnoszenia projektów nowej Konstytucji RP, które dalej miały być poddane głosowaniu w ogólnonarodowym referendum przysługiwało jedynie grupom 56 członków Zgromadzenia Narodowego, Komisji Konstytucyjnej oraz Prezydentowi RP, a mimo to w toku prac do Komisji Konstytucyjnej w Polsce wniesiono aż osiem projektów nowej konstytucji (prezydenta Lecha Wałęsy, Unii Demokratycznej, Sojuszu Lewicy Demokratycznej, Komisji Konstytucyjnej, wspólny projekt Polskiego Stronnictwa Ludowego i Unii Pracy, Konfederacji Polski Niepodległej, Porozumienia Centrum oraz projekt obywatelski, prace nad którym koordynowane były przez NSZZ Solidarność). Wynika z tego, że opinie odnośnie treści Konstytucji RP były bardzo podzielone. Za konieczne uznano uchwalenie „Małej Konstytucji” jako ustawy regulującej wzajemne stosunki między władzą ustawodawczą, wykonawczą oraz kompetencje samorządów terytorialnych (był to już trzeci tego typu akt prawny w historii Polski). Ostateczna wersja Konstytucji Państwa Polskiego przyjęta została przez Zgromadzenie Narodowe dopiero w roku 1997 i jak się później okazało wcale nie była wersją ostateczną. W 2001 roku sprostowano istniejące w konstytucji błędy ortograficzne, a następnie w latach 2006 i 2009 wprowadzono nowelizacje do konstytucji.

Opisane przykładowo artykuły Konstytucji RP i Konstytucji Stanów Zjednoczonych Ameryki pełne są błędów i luk prawnych. Sytuacja ta stała się jedną z dodatkowych przyczyn, dla których postanowiono w oparciu o powyższe dokumenty prawne stworzyć kolejny, w założeniu lepszy jakościowo dokument prawny o nazwie Konstytucja Państwa Polskiego. Twórcy Konstytucji Państwa Ziemskiego starali się uniknąć błędów - szczególnie zwracając uwagę nie na ortografię, lecz na poprawność treści i zwięzłość wypowiedzi. Powstały pod koniec roku 2011 dokument nie może podlegać jakimkolwiek zmianom. Jeśli zaistniały w nim jakiekolwiek błędy ortograficzne, interpunkcyjne, bądź stylistyczne, należy kierować się własną logiką, by pomimo tych nieznacznych błędów pojąć treść i przesłanie twórców dokumentu. Wszelkie próby doszukiwania się odmiennego znaczenia dla artykułów i punktów niż te przedstawione w Konstytucji Państwa Ziemskiego, uważa się za zbyteczną biurokrację i politykę mającą na celu dążyć wyłącznie do bezwartościowego, a nawet szkodzącego państwu, sprzeciwu wobec praw natury i wobec prawidłowych praw moralnych.

 Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

 Preambuła

W trosce o byt i przyszłość naszej Ojczyzny,

którą jest cała planeta, na której żyjemy,

w myśl praw człowieka posiadający możliwości

suwerennego i demokratycznego stanowienia o Jej losie,

my, Ludzie tej planety,

w imieniu naszym i całego Narodu Ziemskiego,

w imieniu wszystkich mieszkańców Planety Ziemi,

my, zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości,

dobra i piękna,

jak i niepodzielający tej wiary,

a te uniwersalne wartości wywodzący z innych źródeł,

równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego wszystkich bez wyjątku,

oraz całej planety i otaczającego ją wszechświata,

proporcjonalnie do naszych zdolności wynikających z przynależności do gatunków,

wdzięczni naszym przodkom za ich nieudane lecz ofiarne próby walki

o wolność i niepodległość,

za ich zróżnicowaną kulturę

zakorzenioną w dziedzictwie wielu różnych społeczności i ogólnoludzkich wartościach,

nawiązując do najlepszych tradycji,

z zaangażowaniem i trudem wyselekcjonowanych przez nas spośród

utworzonych przez naszych poprzedników nieskładnych konstytucji

i innych dokumentów prawnych,

zobowiązani, by przekazać przyszłym pokoleniom wszystko to,

co w myśl logiki i prawa moralnego cenne,

złączeni więzami wspólnoty z naszymi rodakami rozsianymi po świecie,

świadomi potrzeby współpracy ze wszystkimi mieszkańcami planety

dla dobra wszystkich jej mieszkańców,

pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności, prawa człowieka,

oraz wszelkich organizmów na naszej planecie żyjących,

były w naszej Ojczyźnie łamane,

pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie,

a działaniu instytucji publicznych zapewnić rzetelność i sprawność,

w poczuciu odpowiedzialności przed Bogiem lub przed własnym sumieniem,

ustanawiamy Konstytucję Państwa Ziemskiego

jako prawa podstawowe dla państwa

oparte na poszanowaniu wolności i sprawiedliwości,

współdziałaniu wszystkich, dialogu społecznym,

oraz na zasadzie wspierania się na wzajem.

Wszystkich, którzy dla dobra Planety Ziemi będą tę Konstytucję stosowali,

wzywamy aby czynili to,

dbając o zachowanie przyrodzonej godności wszystkich jej mieszkańców,

ich praw do wolności

i stosując się do obowiązku solidarności z innymi,

a poszanowanie tych zasad mieli za niewzruszoną podstawę Państwa.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział I                             

Państwo Ziemskie

Art. 1.

Państwo Ziemskie jest dobrem wspólnym wszystkich jego mieszkańców.

Art. 2.

Państwo Ziemskie jest republiką liberalno-demokratyczną, państwem prawnym urzeczywistniającym zasady równości i sprawiedliwości społeczeństwa poprzez sprzeciw i walkę z wszelkimi jego podziałami.

Art. 3.

Państwo Ziemskie jest państwem jednolitym.

Art. 4.

1. Kontrola nad Państwem Ziemskim należy do Narodu.

2. Naród sprawuje kontrolę bezpośrednio.

Art. 5.

1. Państwo Ziemskie strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium.

2. Państwo Ziemskie stara się zapewnić wolności, bezpieczeństwo i odpowiednie prawa wszystkim jego mieszkańcom, oraz dbać o ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju.

Art. 6.

1. Państwo Ziemskie kieruje się moralnością i logiką a nie dotychczasowymi prawami, by stwarzać warunki upowszechniania i równego dostępu do dóbr kultury i dóbr Ziemi.

2. Państwo Ziemskie udziela pomocy wszystkim mieszkańcom planety.

Art. 7.

Pojęcia „władzy publicznej” nie stosuje się, gdyż wiąże się ona z zastosowaniem ucisku, przymusu, siły lub przemocy, a to z kolei rodzi kolejną przemoc.

Art. 8.

1. Konstytucja jest najwyższym prawem Państwa Ziemskiego.

2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.

Art. 9.

Państwo Ziemskie nie przestrzega prawa międzynarodowego, gdyż jest jedynym istniejącym państwem na Planecie Ziemi. Pojęcie "międzynarodowy" w myśl Konstytucji nie ma sensu.

Art. 10.

1. Ustrój Państwa Ziemskiego opiera się na połączeniu oligarchii z demokracją. W państwie rządzi społeczeństwo, którego decyzje wspierane są przez porady nielicznych – Radę Pięciu.

2. Nie istnieją podziały na władzę wykonawczą, ustawodawczą, bądź sądowniczą. Jedyne istniejące podziały, oraz formy ucisku, ciężaru, przymusu, lub przemocy są pozostałością po trwającej od pradziejów okupacji przez żyjące na terytorium Państwa Ziemskiego grupy społeczne nazywające siebie pojęciami takimi jak na przykład: "władza", "prawo", "rząd", "zarząd", "urząd", łamiące wolności i prawa tubylców.

3. Na czele mieszkańców Państwa Ziemskiego stała od wielu tysięcy lat część gatunku ludzkiego nie szanująca reszty społeczeństwa Ziemi. Historia i nauka wskazują jednak na fakt, że tylko gatunek ludzki może być jeszcze w stanie wspólnymi siłami naprawić szkody, które do tej pory wyrządził planecie i jej mieszkańcom, a nieliczni ludzie, którzy swoją wiedzę, zręczność i zaangażowanie stosują jedynie w słusznym celu, powinni wchodzić w skład oligarchii.

4. Oligarchia nie włada i nie rządzi a jedynie wspiera i doradza społeczeństwu w państwie. Jest partią polityczną - Radą Pięciu, której celem jest doradzać społeczeństwu. Na czele Oligarchii stoi pomysłodawca Konstytucji Państwa Ziemskiego, który jej patronuje i wchodzi w jej skład do czasu jego śmierci, albo dobrowolnej abdykacji. Oligarchię obowiązują te same prawa i obowiązki wobec planety i jej mieszkańców, jak te spoczywające na całym społeczeństwie.

5. Nie majętność, klasa społeczna, wiek, czy nawet gatunek do jakiego należą jednostki społeczne decydują o wchodzeniu w skład oligarchii. Decydują wiedza i umiejętności i ich właściwe zastosowanie.

6. Warunkiem istnienia demokracji jest przestrzeganie jej założeń przez całe społeczeństwo, w tym również przez członków oligarchii, a nie ucisk, przymus i przemoc mający na celu wprowadzenie przemian.

7. Odpowiedzialność za państwo i planetę spoczywa na całym społeczeństwie.

8. Sądownictwo powierzono w ręce istniejących do tej pory sądów zastrzegając, że jedynym słusznym prawem jest prawo moralne obowiązujące nas wszystkich w jednakowym stopniu i że celem sądów nie jest wymierzanie kary, a jedynie prawdziwie sprawiedliwa i jawna ocena sytuacji i orzekanie prawdy.

9. Trybunały nie orzekają w sprawach wymagających orzeczenia sądowego i nie decydują o kompetencjach ani decyzjach sądów ani sędziów. Sądy nie podlegają trybunałom i trybunały nie pełnią żadnych funkcji w Państwie Ziemskim.

Art. 11.

1. Państwo Ziemskie stara się zapewniać wolność tworzenia i działania partii politycznych.

2. Partie polityczne zrzeszają na zasadach dobrowolności i równości obywateli ziemskich w celu wpływania metodami demokratycznymi na kształtowanie dobrobytu państwa.

3. Finansowanie partii politycznych uważane jest za sprzeczne z logiką i prawami moralności, ponieważ zamożność partii i jej członków nie powinna, ale jest w stanie wywierać wpływ na decyzje podejmowane przez społeczeństwo.

Art. 12.

1. Państwo Ziemskie stara się zapewniać wolność tworzenia i działania związków zawodowych, organizacji zawodowych rolników, stowarzyszeń, ruchów obywatelskich, innych dobrowolnych zrzeszeń, w tym również kościołów i związków wyznaniowych oraz fundacji pod warunkiem, że nie łamią przepisów Konstytucji.

Art. 13.

1. Państwo Ziemskie stara się upubliczniać istnienie i nawoływać do zlikwidowania partii politycznych i innych organizacji odwołujących się w swoich programach do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu, a także tych, których program lub działalność zakłada lub dopuszcza jakikolwiek podział społeczeństwa państwa, nienawiść rasową i narodowościową, stosowanie przemocy w celu zdobycia jakiejkolwiek przewagi lub władzy lub możliwości wpływu na politykę państwa.

2. Utajnienie struktur lub członkostwa w partiach niezakazanych jest dozwolone, gdyż obowiązek ich odtajnienia łamałby wolności jednostek będących członkami tych partii.

Art. 14.

Państwo Ziemskie stara się zapewniać wolność prasy i innych środków społecznego przekazu, pod warunkiem że wolność taka nie wiąże się z niszczeniem, bądź uszczuplaniem wartości środowiska naturalnego planety, bądź masowym wydobywaniem surowców mineralnych.

Art. 15.

Państwo Ziemskie jest państwem unitarnym o ustroju zdecentralizowanym, w którym funkcje samorządów terytorialnych pełnią duże grupy środowiskowe, ale o przynależności do tych grup nie stanowią żadne podziały terytorialne. Samorządy terytorialne uczestniczą w podejmowaniu decyzji publicznych i przysługują im prawa oraz obowiązki wprost proporcjonalne do ilości ich członków, a ich członkowie posiadają równe prawa i obowiązki.

Art. 16.

1. W myśl Konstytucji można tworzyć samorządy zawodowe, reprezentujące osoby wykonujące zawody zaufania publicznego i sprawujące pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Pojęcia samorządu nie należy w żaden sposób mylić z pojęciem rządzenia, a jedynie z pojęciem autonomii.

2. Jednostki społeczne nie mają prawa zrzekać się swoich praw i obowiązków wobec planety i reszty społeczeństwa na rzecz jakichkolwiek partii, związków bądź samorządów. Prawa i obowiązki jednostek są zawsze wprost proporcjonalne do ich gatunku i stanu ich zdrowia.

3. W drodze Ustawy można tworzyć również inne rodzaje samorządu. Samorządy te nie mogą naruszać wolności wykonywania zawodu ani ograniczać wolności podejmowania działalności gospodarczej.

Art. 17.

Partnerstwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Państwa Ziemskiego.

Art. 18.

Państwo Ziemskie specjalną opieką otacza weteranów walk o wolność i niepodległość, zwłaszcza inwalidów wojennych.

Art. 19.

1. Podstawę ustroju gospodarczego Państwa Ziemskiego stanowi Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz na solidarności wobec całego społeczeństwa i planety, na dialogu i współpracy partnerów społecznych i na obcowaniu z przyrodą.

2. Ziemia, kosmos i oraz dobra materialne, które nie są spożytkowane dla dobra ogółu społeczeństwa Ziemi, nie mogą być przedmiotem czyjejkolwiek własności prywatnej.

Art. 20.

1. Państwo Ziemskie stara się chronić własność prywatną i prawo dziedziczenia.

2. Wywłaszczenie uważa się za niedopuszczalne, bo jest formą przymusu lub wymaga pewnej formy przemocy.

3. Za własność prywatną uznaje się jedynie te dobra materialne, które znajdując się w czyimś posiadaniu dostarczają korzyści, bądź są pożyteczne dla dobra ogółu.

Art. 21.

1. Państwo Ziemskie nie ogranicza wolności działalności gospodarczej, chyba że tylko w drodze Ustawy i tylko ze względu na dobro i bezpieczeństwo środowiska naturalnego planety.

2. Społeczeństwo wchodzi w skład środowiska, ale materialny interes społeczeństwa nie może być przyczyną ograniczenia jakiejkolwiek wolności.

Art. 22.

Pojęcie ustroju rolnego państwa nie istnieje, gdyż może stanowić pretekst do poszerzania wolności części społeczeństwa do posiadania, bądź dziedziczenia ziemi. W myśl prawa moralnego wszyscy mieszkańcy Ziemi są wolni i jednakowo uprawnieni do gospodarowania ziemią. O metodach gospodarowania decyduje dobro ogółu, logika, prawo moralne i prawa natury.

Art. 23.

1. Państwo sprawuje nadzór nad warunkami wykonywania pracy stojąc na straży wolności osób ją wykonujących.

2. Wykonywanie pracy jest dobrowolne i nie podlega wynagrodzeniu.

3. Celem pracy winno być dobro jednostek i ogółu, a nie pozyskanie wynagrodzenia.

4. Dobro ogółu samo w sobie jest wystarczającym wynagrodzeniem za dobrowolną pracę.

5. Całe społeczeństwo samo z siebie powinno poczuwać się do obowiązku wykonywania prac na rzecz jednostek, które ze względu na gatunek, do którego należą, wiek i zły stan zdrowia nie są w stanie wykonywać prac koniecznych dla zapewnienia im podstawowych warunków do godnego życia.

Art. 24.

1. Kościoły i inne związki są równouprawnione.

2. Partie, związki i samorządy w Państwie Ziemskim zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę ich wyrażania w życiu publicznym, a przeciwstawianie się tej zasadzie stanowi o dennym poziomie partii, związku, lub samorządu i w przypadku użycia środków przymusu, lub siły podlega karze.

3. Związki wyznaniowe i kościoły są związkami społecznymi.

4. Stosunki między Państwem Ziemskim a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi są kształtowane na zasadach poszanowania ich autonomii oraz wzajemnej niezależności każdego w swoim zakresie, jak również współdziałania dla dobra społeczeństwa i dobra wspólnego.

Art. 25.

1. Siłami zbrojnymi Państwa Polskiego jest jego społeczeństwo.

2. Siły zbrojne Państwa Ziemskiego służą ochronie niepodległości państwa i niepodzielności jego terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeństwa, wolności i praw jego mieszkańcom.

3. Siły zbrojne podlegają cywilnej i demokratycznej kontroli społeczeństwa, oraz prawom i obowiązkom wobec planety i wszechświata.

Art. 26.

1. Pojęcie języka urzędowego nie istnieje.

2. Nieznajomość języka uniwersalnego, za który uważa się język angielski, nie jest karalna, lecz uważana za zaniedbanie i nieznaczne niedopełnienie obowiązków mieszkańca planety, do których to obowiązków należy również umiejętność komunikowania się z pozostałymi mieszkańcami planety. Przepis ten nie narusza wolności jednostek.

Art. 27.

1. Flagi państwowe, godła, herby państwowe, czy hymny narodowe w państwie Ziemi uznawane są za twór gatunku ludzkiego, który wyrządził i nadal wyrządza tej planecie wiele szkód i jako takie traktowane są z obrzydzeniem. Jednakże Ziemianie jako społeczeństwo zniewolone wieloletnią okupacją i ogłupione rządami grup społecznych nazywających siebie „państwami pseudo-demokratycznymi”, a czasami nawet pod uciskiem reżimów autorytarnych mają prawo do wolności swoich poglądów, nawet jeśli nie są one w danym momencie popularne. Wszak o tych symbolach i o historii z nimi związanej ludzkość uczyła się od dziecka w szkołach, bo jest to historia ludzkich przodków. Ze względu na słuszność przestrzegania idei humanistycznych, i słuszność znajomości historii, ludzkim poglądom i ich symbolice należy się odpowiedni szacunek, którym to szacunkiem twórcy Konstytucji Państwa Ziemskiego dobrowolnie i chętnie darzą symbole państwowości.

2. Flaga Ziemi ma trzy poziome pasy w kolorach od góry kolejno: żółty, czarny i czerwony a pomiędzy czarnym i czerwonym pasem znajdują się dwa duże kwadraty: zielony po lewej stronie i niebieski po prawej stronie. Na tle kwadratów mały biały kwadracik przylegający do czerwonego pasa. Kolory te mają swoje symboliczne znaczenie: słońce (kolor żółty), kosmos (kolor czarny), woda (kolor niebieski), życie (kolor zielony), ludzie przebudzeni (kolor biały), krwawiąca matka ziemia (kolor czerwony).

3. Godłem Ziemi jest człowiek podlewający wodą z konewki jedną małą roślinkę, podczas gdy za jego plecami rozciąga się krajobraz suchych pni i ściętych drzew.

4. Hymnem narodowym Ziemi jest szum drzew i fal oraz śpiew ptaków.

5. Godło, barwy i hymn Państwa Ziemskiego podlegają ochronie prawnej.

Art. 28.

Stolicą Państwa Ziemskiego są lasy tropikalne Amazonki.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział II

Wolności, Prawa i obowiązki społeczeństwa

Art. 29.

Przyrodzona i niezbywalna godność organizmu żywego stanowi źródło jego wolności i jego praw. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem całego społeczeństwa.

Art. 30.

1. Wolność organizmu żywego podlega ochronie prawnej. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia czegokolwiek.

2. Nie wolno ograniczać korzystania z konstytucyjnych wolności, praw i obowiązków, chyba że jest to konieczne w państwie dla bezpieczeństwa społeczeństwa, bądź dla ochrony środowiska.

Art. 31.

1. Wszyscy są równi wobec prawa. Wszyscy mają prawo do równego i godnego traktowania przez społeczeństwo.

2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z żadnej przyczyny, o ile spełnia wymóg, jakim jest zdolność do samodzielnego podejmowania decyzji moralnie poprawnych.

Art. 32.

Wszystkie organizmy żywe bez względu na ich płeć w Państwie Ziemskim mają równe prawa pod każdym względem.

Art. 33.

Obywatelstwo Ziemskie nabywa się przez urodzenie z rodziców będących Ziemianami. Inne przypadki nabycia obywatelstwa ziemskiego określa Ustawa.

Art. 34

Obywatel Państwa Ziemskiego nie może utracić obywatelstwa ziemskiego, chyba że fizycznie opuści tę planetę na zawsze.

Art. 35.

Państwo Ziemskie udziela Ziemianom wolności posługiwania się i rozwoju dowolnego języka, zachowania obyczajów i tradycji oraz rozwoju własnej kultury.

Art. 36.

Ziemianie mają prawo do tworzenia instytucji edukacyjnych, kulturalnych i instytucji służących ochronie tożsamości religijnej oraz do uczestnictwa w rozstrzyganiu spraw dotyczących ich tożsamości kulturowej, o ile nie dążą tym samym do jakiegokolwiek podziału społeczeństwa.

Art. 37.

Podczas pobytu z dala od planety Ziemianin ma prawo do opieki ze strony Państwa Ziemskiego. W dowolnym miejscu na planecie i w kosmosie przysługują mu jednakowe prawa i obowiązują go jednakowe obowiązki wobec ziemskiego społeczeństwa, planety i wszechświata.

Art. 38.

Kto znajduje się na terenie Państwa Ziemskiego, korzysta z wolności i praw zapewnionych w Konstytucji. Wyjątki od tej zasady, odnoszące się do przybyszów z innych planet, określa Ustawa.

Art. 39.

Państwo Ziemskie stara się zapewniać każdemu organizmowi żywemu prawną ochronę życia.

Art. 40.

Nikt nie może być poddany eksperymentom naukowym, w tym medycznym, bez dobrowolnie wyrażonej zgody lub bez zdolności do samodzielnego wyrażenia zgody.

Art. 41.

Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, niemoralnemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych.

Art. 42.

1. Państwo Ziemskie w miarę zdolności jego społeczeństwa stara się zapewniać każdemu nietykalność i wolność osobistą. Pozbawienie lub ograniczenie wolności może nastąpić tylko na zasadach i w trybie określonym w Konstytucji.

2. O poprawności czynu orzeka sąd, a karę wymierza społeczeństwo.

3. Każdy pozbawiony przez społeczeństwo wolności ma prawo odwołania się do sądu w celu niezwłocznego ustalenia legalności tego pozbawienia. Sąd ma obowiązek wielokrotnego wtórnego ustalania legalności pozbawienia wolności z inicjatywy własnej, inicjatywy społeczeństwa i we wszystkich przypadkach, a szczególnie w przypadku organizmów żywych niezdolnych do samodzielnego podejmowania decyzji.

4. W przypadku gatunku ludzkiego o pozbawieniu wolności powiadamia się niezwłocznie rodzinę lub osobę wskazaną przez pozbawionego wolności. W przypadku pozostałych organizmów żywych rodzina jednostki pozbawionej wolności winna być objęta szczególną ochroną.

5. Każdy zatrzymany powinien być niezwłocznie, i w sposób zrozumiały dla niego wyczerpując wszelkie dostępne możliwości poinformowany o przyczynach zatrzymania. Powinien on być w miarę możliwości jak najszybciej przekazany do dyspozycji sądu i w miarę możliwości rejonowego.

6. Za przekazanie do dyspozycji sądu odpowiedzialne jest społeczeństwo. Każdy pozbawiony wolności powinien być traktowany w sposób moralnie poprawny i proporcjonalny do jego gatunku, wieku i stanu zdrowia.

Art. 43.

1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto z własnej woli dopuścił się czynu zabronionego przez Konstytucję.

2. Karą za świadome łamanie praw i niedopełnianie obowiązków społecznych jest moralne wyalienowanie ze społeczeństwa i w przypadku takiej potrzeby moralnej, brak pomocy z jego strony.

3. Kara za niszczenie bądź uszczuplanie środowiska, którego część stanowi społeczeństwo, jest orzekana przez sąd i wykonywana przez społeczeństwo.

4. Nie ma kary za nieświadome łamanie praw i niedopełnianie obowiązków społecznych. Jednostce, która nieświadomie dokonała przewinienia, należy uświadomić nieodpowiedniość jej czynu lub postępowania.

5. Jeśli jednostka z powodu na przynależność do gatunku o znacznych rozmiarach, nieświadomie wyrządził szkodę drugiej jednostce o rozmiarach bardzo małych, to osobnik ten nie podlega karze. O ile taki czyn nie jest zjawiskiem naturalnie powszechnym i zgodnym z prawami natury, to należy starać się, nie ingerując w te prawa, wyeliminować prawdopodobieństwo zaistnienia podobnego czynu w przyszłości.

6. Karalne jest świadome zmuszanie lub nakłanianie kogokolwiek do popełnienia czynu karalnego.

7. Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może bronić się samemu, wybrać obrońcę, albo automatycznie otrzymać obrońcę z urzędu. Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu.

Art. 44.

Karalne świadome czyny przeciwko społeczeństwu ziemskiemu i przeciwko środowisku naturalnemu planety nigdy nie podlegają przedawnieniu.

Art. 45.

Funkcjonariuszy służb publicznych nie obowiązują żadne specjalne lub dodatkowe prawa lub obowiązki.

Art. 46.

Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez bezstronny sąd zależny od decyzji zgromadzonego społeczeństwa. Wyrok ogłaszany jest publicznie.

Art. 47.

Przepadek mienia może nastąpić tylko w przypadkach określonych w Ustawie, tylko na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu i tylko na rzecz dobra ogółu, a w szczególności na rzecz środowiska naturalnego.

Art. 48.

Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym.

Art. 49.

Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami i rządzącymi się w danym ekosystemie prawami natury. Wychowanie to powinno uwzględniać prawa i obowiązki społeczeństwa, stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania, oraz jego przekonania. Ograniczenie lub pozbawienie praw rodzicielskich może nastąpić tylko w przypadkach określonych w Ustawie i tylko na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.

Art. 50.

1. Zapewnia się wolność i ochronę tajemnicy komunikowania się.

2. Nikt nie może być obowiązany do ujawniania informacji dotyczących jego osoby.

3. Każdy ma prawo do dowolnego zmieniania informacji dotyczących jego osoby.

4. Każdy może dowolnie gromadzić oraz udostępniać informacje na temat innej osoby.

5. Każdy ma prawo dostępu do dotyczących go dokumentów i zbiorów danych, chyba że dokumenty te stanowią czyjąś własność prywatną.

6. Każdy ma prawo do jawnego żądania sprostowania oraz usunięcia informacji nieprawdziwych lub niepełnych dotyczących jego osoby lub jego dzieci, jeśli takowe dane nie są objęte tajemnicą, lub o ile tajemnica wyszła na jaw.

7. Każdy ma prawo do jawnego żądania sprostowania oraz usunięcia informacji nieprawdziwych lub niepełnych dotyczących jednostek lub grup społecznych nieposiadających zdolności samodzielnego wnoszenia o takie zmiany, lub ich dzieci, jeśli takowe dane nie są objęte tajemnicą, lub o ile tajemnica wyszła na jaw.

Art. 51.

1. Każdemu Ziemianinowi udziela się wolności poruszania się po terytorium Państwa Ziemskiego, oraz wyboru miejsca zamieszkania i pobytu.

2. Każdy może swobodnie opuścić terytorium Państwa Ziemskiego. Nie ma to wpływu na ziemskie obywatelstwo tej jednostki.

3. Wolności, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą podlegać żadnym ograniczeniom.

4. Ziemianina nie można wydalić z państwa ani zakazać mu powrotu do państwa.

5. Jednostka, której pochodzenie ziemskie zostało stwierdzone zgodnie z Ustawą, może osiedlić się na terytorium Państwa Ziemskiego na stałe.

Art. 52.

1. Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii.

2. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących.

3. Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami.

4. Religia kościoła lub innego związku wyznaniowego może być przedmiotem nauczania w szkole, przy czym nie może być naruszona czyjakolwiek wolność sumienia i religii.

5. Wolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie w drodze Ustawy i tylko wtedy, gdy negatywnie wpływa na bezpieczeństwo, prawa i wolności społeczeństwa, bądź środowiska naturalnego.

6. Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych.

7. Nikt nie może być obowiązany przez kogokolwiek do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania.

Art. 53.

1. Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.

2. Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie prasy są zakazane.

Art. 54.

Pojęcie ekstradycji nie istnieje ze względu na brak granic. Terytorium państwa jest cała kula ziemska.

Art. 55.

Przybysze z innych planet mogą korzystać z prawa azylu w Państwie Ziemskim, o ile nie łamią przepisów Konstytucji, praw moralnych i praw natury.

Art. 56.

Państwo Ziemskie w miarę możliwości udziela szczególnej pomocy jednostkom, które w Państwie Ziemskim poszukują ochrony przed prześladowaniem ze strony grup społecznych tych Ziemian, którzy nie stosują się do przepisów Konstytucji.

Art. 57.

Każdemu zapewnia się wolność organizowania pokojowych zgromadzeń i uczestniczenia w nich. Ograniczenie tej wolności może nastąpić jedynie w przypadku łamania przepisów Konstytucji odnośnie wolności, praw i obowiązków społeczeństwa.

Art. 58.

Każdemu zapewnia się wolność zrzeszania się i prywatnej rejestracji zrzeszeń.

Art. 59.

1. Wszystkim przysługuje prawo do organizowania strajków i innych form protestu w granicach określonych w Ustawie.

2. Ze względu na dobro publiczne Ustawa może ograniczyć prowadzenie strajku w przypadku stwierdzenia posiadania lub gromadzenia przez jednostki lub grupy jakiejkolwiek broni bądź jakichkolwiek materialnych środków przymusu lub przemocy, albo w przypadku gdy ze względu na liczebność strajkujących stłoczonych w jednym miejscu, mogą się oni znaleźć w bezpieczeństwie zagrożenia zdrowia lub życia. Przepis ten dotyczy wszystkich jednakowo.

3. Zakres wolności zrzeszania się nie podlega żadnym ograniczeniom stworzonym przez jednostki, bądź grupy społeczne niestosujące się do przepisów Konstytucji.

Art. 60.

Ziemianie korzystający z pełni praw publicznych mają na równych zasadach prawo dostępu do służby publicznej, o ile biorąc pod uwagę ich przynależność do gatunków, spełniają wymóg, jakim jest zdolność do samodzielnego podejmowania decyzji moralnie poprawnych, niegodzących w przepisy Ustawy, ani w prawa natury.

Art. 61.

1. Ziemianin ma prawo udziału w referendum oraz prawo wybierania członków oligarchicznej Rady Pięciu, jeśli najpóźniej w dniu głosowania wkroczy w wiek dojrzałości.

2. Prawo udziału w referendum oraz prawo wybierania nie przysługuje jednostkom, o ile biorąc pod uwagę ich przynależność do gatunków, nie spełniają one wymogu, jakim jest zdolność do samodzielnego podejmowania decyzji moralnie poprawnych, niegodzących w przepisy Ustawy, ani w prawa natury, lub które orzeczeniem sądowym są ubezwłasnowolnione lub pozbawione praw publicznych albo wyborczych.

Art. 62.

Każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej jednostki za jej zgodą, do organów służby publicznej oraz do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej. Tryb rozpatrywania petycji, wniosków i skarg organizacje określają osobiście zgodnie z możliwie najlepszym interesem ogółu. W przypadku łamania przepisów Konstytucji, petycje, wnioski i skargi należy składać bezpośrednio do sądu.

Art. 63.

Każdy ma prawo do własności, innych praw majątkowych oraz prawo dziedziczenia. Własność, inne prawa majątkowe oraz prawo dziedziczenia podlegają równej dla wszystkich ochronie prawnej. Własność może być ograniczona tylko w drodze Ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności.

Art. 64.

1. Każdemu zapewnia się wolność wyboru i wykonywania zawodu oraz wyboru miejsca pracy. Wyjątki określa Ustawa.

2. Nie można na nikogo nałożyć obowiązku pracy.

3. Formy i charakter dopuszczalnego zatrudniania określa Ustawa.

4. Jedynym wynagrodzeniem za pracę są korzyści wynikające z tej pracy dla dobra ogółu społeczeństwa i dla środowiska naturalnego. Nie istnieją pojęcia minimalnej ani maksymalnej wysokości wynagrodzenia za pracę.

Art. 65.

1. Służby publiczne dobrowolnie i bez potrzeby materialnego wynagrodzenia prowadzą politykę zmierzającą do kreowania jedynie takich miejsc pracy, które mają bezpośredni wpływ na ekonomiczny dobrobyt społeczeństwa i nie mają negatywnego wpływu na środowisko naturalne.

2. Szkolnictwo ma za zadanie uświadamiać społeczeństwo o konieczności istnienia niektórych zawodów dla dobra ogółu, o szkodliwym wpływie niektórych działań społeczeństwa na środowisko naturalne i o sposobach wyeliminowywania takich działań.

3. Szkolnictwo ma za zadanie kształcić w kierunku wykonywania zawodów, których istnienie jest moralnie i ekologicznie poprawne i ekonomicznie wskazane.

Art. 66.

Nie istnieją pojęcia pracodawcy ani pracownika. Społeczeństwo w miarę jego możliwości ma obowiązek dobrowolnie i z własnej inicjatywy pracować dla wspólnego pożytku wszystkich i na rzecz poprawy stanu środowiska naturalnego. Jako że praca jest dobrowolna, Ustawa nie określa pojęć takich jak na przykład "prawo do urlopu", albo "maksymalne normy czasu pracy".

Art. 67.

Ziemianin ma prawo do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na jego gatunek, chorobę lub inwalidztwo oraz po osiągnięciu wieku emerytalnego. Zakres i formy zabezpieczenia społecznego określa Ustawa. Ziemianin pozostający bez pracy nieposiadający środków do utrzymania ma prawo do zabezpieczenia społecznego w formie dostępu do tych środków utrzymania, które społeczeństwo wspólnie określa jako wystarczające do godnego życia jednostki społecznej.

Art. 68.

1. Każdy ma prawo do ochrony życia i zdrowia.

2. Ziemianom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, służby publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.

3. Społeczeństwo obowiązane jest do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, jednostkom niepełnosprawnym i w podeszłym wieku.

4. Społeczeństwo, a w szczególności powołane przez nie służby publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska.

5. Społeczeństwo obowiązane jest do szkolenia się i do szkolenia innych prowadzącego do rozwoju kultury fizycznej i obcowania z przyrodą, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży.

Art. 69.

Jednostkom niepełnosprawnym społeczeństwo udziela, zgodnie z Ustawą, wszelkiej możliwej pomocy w zabezpieczaniu egzystencji, przysposobieniu do dobrowolnej pracy dla dobra ogółu, oraz komunikacji społecznej w tej samej skali, co wszystkim innym jednostkom społecznym. Udzielanie pomocy społeczeństwu jest codziennym obowiązkiem całego społeczeństwa.

Art. 70.

1. Każdy ma prawo do nauki. Nauka jest obowiązkowa przez całe życie. Sposób wykonywania obowiązku szkolnego określa Ustawa.

2. Nauka w szkołach publicznych jest bezpłatna. Ustawa nie dopuszcza świadczenia jakichkolwiek usług odpłatnie.

3. Rodzice mają wolność wyboru dla swoich dzieci szkół prywatnych. Jednostki i instytucje mają prawo zakładania szkół podstawowych, ponadpodstawowych i wyższych oraz zakładów wychowawczych.

4. Podczas zakładania i działalności szkół, społeczeństwo ma obowiązek przestrzegania zasad moralnych i praw natury, oraz kierowania się logiką i dobrem wspólnym wszystkich. Ustawa nie określa zasad społecznego nadzoru pedagogicznego nad szkołami i zakładami wychowawczymi. Społeczeństwo we własnym zakresie wspólnie i zgodnie dąży do ciągłego udoskonalania tych zasad w oparciu o przepisy Konstytucji, o prawa moralne i o prawa natury.

5. Społeczeństwo ma obowiązek zapewniać sobie na wzajem powszechny i równy dostęp do wykształcenia. W tym celu wspólnie i zgodnie tworzy i wspiera systemy indywidualnej pomocy materialnej i organizacyjnej dla uczniów i studentów.

6. Państwo wszystkim szkołom zapewnia autonomię na zasadach określonych w Ustawie.

Art. 71.

1. Państwo w swojej polityce społecznej i gospodarczej uwzględnia dobro rodziny.

2. Rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej, zwłaszcza wielodzietne i niepełne, mają prawo do szczególnej pomocy ze strony społeczeństwa, a w szczególności ze strony służb publicznych.

3. Matka przed i po urodzeniu dziecka ma prawo do szczególnej pomocy społeczeństwa, której zakres określony jest w ogólnie przyjętych prawach moralnych i w Konstytucji.

Art. 72.

1. Państwo Ziemskie stara się zapewniać ochronę praw dziecka.

2. Każdy ma prawo wnosić do organów służby publicznej o udzielenie ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.

3. Dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy społeczeństwa, a w szczególności służb publicznych.

4. W toku ustalania praw dziecka organy służby publicznej oraz osoby odpowiedzialne za dziecko są obowiązane do wysłuchania i w miarę możliwości uwzględnienia zdania dziecka.

5. Nie istnieje pojęcie stanowiska Rzecznika Praw Dziecka. Każda jednostka społeczna ma obowiązek działać na rzecz praw dzieci.

Art. 73.

Każdemu zapewnia się wolność twórczości artystycznej, badań naukowych oraz ogłaszania ich wyników, wolność nauczania, a także wolność korzystania z dóbr kultury.

Art. 74.

1. Społeczeństwo i powołane przez nie służby publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom. Ochrona środowiska jest obowiązkiem wszystkich.

2. Każdy ma prawo do pozyskiwania we własnym zakresie informacji o stanie i ochronie środowiska. Służby publiczne wspierają działania społeczeństwa na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska.

Art. 75.

Służby publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych społeczeństwa, w szczególności przeciwdziałają bezdomności, wspierają rozwój budownictwa socjalnego oraz popierają działania społeczeństwa zmierzające do uzyskania własnego mieszkania, o ile nie jest to robione kosztem środowiska naturalnego, ani kosztem naturalnych miejsc zamieszkania reszty społeczeństwa Ziemi.

Art. 76.

Służby publiczne chronią konsumentów i użytkowników przed działaniami zagrażającymi ich zdrowiu, prywatności i bezpieczeństwu oraz przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi. Zakres tej ochrony określa Ustawa.

ŚRODKI OCHRONY WOLNOŚCI I PRAW

Art. 77.

Każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie dowolnej jednostki, bądź grupy społecznej. Rodzaj i wielkość odszkodowania na korzyść poszkodowanego określa sąd zależnie od czynu, od potrzeb poszkodowanego, od gatunku, do którego należy oskarżony i od okoliczności popełnienia szkody.

Art. 78.

Każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń wydanych przez sąd. Ustawa nie określa wyjątków od tej zasady.

Art. 79.

Każdy,którego konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone, ma prawo, na zasadach określonych w Ustawie, wnieść skargę do Rady Pięciu w sprawie zgodności prawa moralnego z Konstytucją.

Art. 80.

Każdy ma prawo wystąpienia, na zasadach określonych w Ustawie do jednostek, lub do rejonowego samorządu z wnioskiem o pomoc w ochronie swoich wolności lub praw naruszonych przez dowolny organ służby publicznej.

OBOWIĄZKI

Art. 81.

Obowiązkiem Ziemianina jest wierność Państwu Ziemskiemu oraz troska o dobro wspólne.

Art. 82.

Każdy ma obowiązek przestrzegania prawa Państwa Ziemskiego.

Art. 83.

Obowiązkiem Ziemianina jest obrona Ziemi.

Art. 84.

Nie istnieje pojęcie służby wojskowej ani służby zastępczej, gdyż do pełnienia takowych służb wymagane jest zezwolenie na przymus i przemoc.

Art. 85.

Każdy jest obowiązany do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie lub uszczuplenie. Zasady tej odpowiedzialności określa Ustawa.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział III

                       

ŹRÓDŁA PRAWA

Art. 86.

Źródłem powszechnie obowiązującego prawa Państwa ziemskiego jest tylko Konstytucja zamiennie zwana czasami Ustawą.

Art. 87.

Warunkiem wejścia w skład Konstytucji artykułów, oraz aktów prawa jest ich ogłoszenie przez radę pięciu za dobrowolnym przyzwoleniem wszystkich członków tejże rady i nazywane jest nowelizacją. Nowelizacje wchodzą w życie z chwilą ich ogłoszenia.

Art. 88.

Zasady i tryb nowelizowania Konstytucji określa Ustawa.

Art. 89.

1. Państwo Ziemskie nie ratyfikuje żadnych „umów” ani nawet części tak zwanych "umów międzynarodowych" i uważa je za przedawnione.

2. Konstytucja Państwa Ziemskiego nie może podlegać wypowiedzeniu, ani ulec przedawnieniu.

3. Jednostki bądź grupy społeczne, dążące do obalenia faktu istnienia Konstytucji Państwa Ziemskiego, określane są mianem okupantów. Nawet wobec użycia środków przymusu i przemocy, jeśli Państwo Ziemskie nie będzie uznane przez niektóre grupy społeczne, zawsze pozostanie państwem suwerennym i niepodległym.

Art. 90

1. Państwo Ziemskie nie może na podstawie żadnej umowy przekazać żadnej jednostce ani żadnej grupie społecznej kompetencji społeczeństwa do władania państwem, nawet jeśli dotyczyłoby to tylko niektórych spraw.

2. Ustawa, wyrażająca zgodę na ratyfikację tak zwanej "umowy międzynarodowej", jest uważana za sprzeczną z Konstytucją, ponieważ w myśl Ustawy nie istnieją żadne inne państwa jak tylko Państwo Ziemskie, którego społeczeństwo wbrew Konstytucji podzieliło się na drobniejsze grupy społeczne.

Art. 91.

1. Nie istnieją pojęcia takie jak "rozporządzenie" albo "zarządzenie", gdyż mogłoby się komuś kojarzyć z pojęciem "rządzenia". Państwem Ziemskim nikt nie rządzi. Państwo Ziemskie podlega prawom natury i prawom moralnym, a społeczeństwo i grupy społeczne wspomagają te prawa i wspólnie, zgodnie dążą do dobra ogółu.

2. Konstytucja Ziemska może stanowić podstawę wydawania decyzji wobec Ziemian i innych podmiotów.

3. Artykuły Konstytucji podlegają kontroli społecznej, co do ich zgodności z powszechnie obowiązującym prawem moralnym i prawami natury.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział IV

Ustawodawstwo i Wykonawstwo

Art. 92.

1. Pojęcia "władzy", a w szczególności "władzy ustawodawczej" i „władzy wykonawczej” nie są stosowane, gdyż kojarzą się z narzucaniem, nakłanianiem, obciążaniem społeczeństwa, oraz z możliwością posiadania przez kogoś praw większych niż te, wobec których wszyscy jesteśmy równi. Społeczeństwem nikt ani nic nie włada, ani też społeczeństwo nie włada nikim ani niczym. Społeczeństwo jako część środowiska naturalnego ma obowiązek dobrowolnie i z własnej inicjatywy dążyć do wspólnego celu, jakim jest dobro ogółu i ochrona środowiska, kierując się jednakowymi prawami natury i prawami moralnymi.

2. Pojęcia "sejmu", "senatu", "posłów", "senatorów", "ministrów" i "prezydenta" nie istnieją, gdyż byłyby to organy „władzy ustawodawczej” lub „władzy wykonawczej”.

3. Organem państwowym, mającym jedynie znaczenie i formę doradcy, jest Oligarchia - Rada Pięciu, która w stanie idealnym winna składać się z pięciu kompetentnych osób doskonale obeznanych w przepisach prawa moralnego i w możliwie jak największym stopniu przestrzegających praw natury, wybranych przez wolne społeczeństwo. Rada Pięciu stoi na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz nienaruszalności i niepodzielności jego terytorium. Członkowie Rady Pięciu doradzają społeczeństwu i wspierają je w sprawach orzekania o moralnej poprawności, o logice, o etyce i o zgodności z prawem naturalnym działalności i przemyśleń społeczeństwa.

4. Wybrany do Rady Pięciu może być Ziemianin mający prawo wybierania, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 21 lat i nie jest członkiem najbliższej rodziny jednostki, która już zasiada w tejże radzie.

5. Wybraną do Rady Pięciu nie może być jednostka skazana prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, o ile wyrok ten został uznany przez znaczną większość zgromadzonego na rozprawie społeczeństwa, chyba że społeczeństwo na tejże rozprawie było nieobecne.

Art. 93.

1. Kandydatów na członków Rady Pięciu mogą zgłaszać wyborcy tylko wtedy, gdy w radzie zwolni się jedno z pięciu miejsc.

2. Można kandydować równocześnie do Rady Pięciu i do dowolnego innego samorządu, albo dowolnej dozwolonej Ustawą organizacji lub fundacji.

3.Członkowie Rady Pięciu zasiadają w tejże radzie dożywotnio, chyba że dobrowolnie zrezygnują ze swojego stanowiska ze względu na swój zły stan zdrowia.

Art. 94.

1. Ważność wyborów do Rady Pięciu stwierdzają obecnie istniejący członkowie tejże rady.

2. Wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do Sądu protestu przeciwko ważności wyborów na zasadach określonych w Ustawie.

3. Sędzia lub prokurator nie mogą zasiadać w Radzie Pięciu, gdyż ich obowiązkiem jest bezstronne rozpatrzenie wniosków społeczeństwa i określanie win, co koliduje z kompetencjami członka Rady Pięciu. Art. 95.

Członków Rady Pięciu obowiązują takie same prawa i obowiązki, jakie obowiązują całe społeczeństwo.

Przed rozpoczęciem działalności członkowie Rady Pięciu składają przed społeczeństwem ślubowanie ze swojej własnej inicjatywy i na podstawie swojego własnego projektu ślubowania. Treść tego ślubowania może stanowić o kompetencjach ślubującego.

Art. 96.

Postępowanie karne wszczęte przez społeczeństwo wobec jednostki przed dniem wyboru jej na członka Rady Pięciu prowadzi do unieważnienia wszystkich głosów na rzecz przyjęcia tej jednostki w poczet członków Rady Pięciu.

Art. 97.

Warunki niezbędne do skutecznego wypełniania obowiązków członka Rady Pięciu określa Ustawa.

Art. 98.

Wszelki majątek Skarbu Państwa powinien być spożytkowany celem uniezależnienia się Państwa Ziemskiego od grup społecznych, bądź jednostek nieprzestrzegających przepisów Konstytucji Państwa Ziemskiego. Majątek taki nie może zostać spożytkowany na prywatne potrzeby, wynagrodzenia, albo premie dla Sędziów, albo dla członków Rady Pięciu.

ORGANIZACJA I DZIAŁANIE

Art. 99.

1. Rada Pięciu obraduje na posiedzeniach.

2. Członkowie Rady Pięciu zabierają głos kolejno jeden po drugim. W przypadku gdy jeden z członków rady nie ma nic do powiedzenia, wtedy nie mówi nic aż do czasu, gdy znów przyjdzie jego kolej.

3. Rada Pięciu może powołać do zbadania określonej sprawy komisję śledczą złożoną z wybranych przez nią kilku kompetentnych jednostek posiadających prawo do wybierania i wolę wchodzenia w skład tejże komisji.

4. Rada Pięciu samodzielnie określa tryb i zakres działania komisji śledczej na zasadach zgodnych z przepisami Konstytucji.

Art. 100.

Organizacja wewnętrzna i porządek prac Rady Pięciu są określone przez członków tejże rady i jawne.

Art. 101.

Posiedzenia Rady Pięciu są niejawne, ale Rada Pięciu ma obowiązek ujawniania wyników i skutków tych posiedzeń. Z inicjatywy członków Rady Pięciu posiedzenia mogą zostać dobrowolnie ujawnione.

Art. 102.

We wszystkich przypadkach posiedzenia Rady Pięciu działają jako Zgromadzenie Narodowe, ale zachowują swój charakter organizacji doradczej.

Art. 103.

1. Rada Pięciu decyduje w imieniu Państwa Ziemskiego o stanie wojny, o zawarciu pokoju i o wprowadzeniu stanu nadzwyczajnego.

2. Rada Pięciu może podjąć uchwałę o stanie wojny jedynie w razie zbrojnej napaści z zewnątrz na terytorium Państwa Ziemskiego.

Art. 104.

1. Użycie siły zbrojnej wobec mieszkańców Państwa Ziemskiego jest zakazane.

2. Pobyt zbrojnych wojsk, narzędzi lub materiałów służących do pozbawiania społeczeństwa lub środowiska naturalnego siłą lub przymusem ich wolności, praw lub obowiązków na terytorium Państwa Ziemskiego, są zakazane.

3. Ziemianie mają prawo stosowania broni białej, ale tylko do celów innych niż te, w których broń stosowana jest jako środki przymusu lub przemocy wobec społeczeństwa lub środowiska naturalnego Ziemi.

4. Zasady te nie podlegają żadnym nowelizacjom.

Art. 105.

Inicjatywa ustawodawcza przysługuje wszystkim pełnoletnim Ziemianom, którzy ze względu na swoją przynależność do gatunków, uznani są za zdolnych do podejmowania samodzielnych decyzji moralnie i etycznie poprawnych, zgodnych z Konstytucją Państwa Ziemskiego i prawami natury.

Art. 106.

Projekt ustawy rozpatruje Rada Pięciu wedle swojego uznania i uznaje go za potencjalną nowelizację Konstytucji.

Art. 107.

Rada Pięciu uchwala nowelizacje do Konstytucji liczbą co najmniej czterech głosów i albo odrzuca ją w całości, albo przyjmuje ją bez zmian, zmieniając tym samym treść dokumentu Konstytucji Państwa Ziemskiego.

Art. 108.

Uchwaloną przez Radę Pięciu nowelizację rada ujawnia społeczeństwu i informuje społeczeństwo o natychmiastowej zmianie treści Konstytucji.

Art. 109.

1. Społeczeństwo ma prawo wystąpić do sądu z wnioskiem o pełne unieważnienie przyjętej nowelizacji, jeśli koliduje ona z dotychczasową treścią przepisów Konstytucji, albo koliduje bezpośrednio z prawami moralnymi, etyką, logiką, bądź prawami natury.

2. Projekty ustaw, oraz wnioski o unieważnienie którejkolwiek nowelizacji są automatycznie traktowane jako pilne.

Art. 110.

Członkowie Rady Pięciu, na równych zasadach co cała reszta społeczeństwa, za naruszenie Konstytucji, lub za popełnienie przestępstwa mogą być pociągnięci do odpowiedzialności przed Sądem i Społeczeństwem.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział V

SAMORZĄD TERYTORIALNY

Art. 111.

Samorząd terytorialny cechuje się posiadaniem wszystkich bez wyjątku wolności, praw i obowiązków takich samych jak te posiadane przez resztę społeczeństwa Państwa Ziemskiego, dobrowolnie zrzeszających się w grupy społeczne, pod warunkiem że jest to zgodne z przepisami Konstytucji.

Art. 112.

Zadania publiczne samorządów zostały dla nich ustanowione i powierzone przez lokalne społeczeństwo i nie godzą, ani też nie mają wpływu na jakiekolwiek zmiany przepisów Konstytucji, ani też na wolności, prawa i obowiązki tego społeczeństwa.

Art.113.

Konstytucja uznaje wszelkie podziały społeczeństwa za niezgodne z logiką i prawami moralnymi, gdyż społeczeństwo powinno się łączyć, a nie dzielić. Państwo Ziemskie nie miesza się w sprawy organizacji i kompetencji wewnątrz samorządów terytorialnych, gdyż godziłoby to w wolności i prawa ich członków, których traktuje na równi z całą resztą społeczeństwa Państwa Ziemskiego.

Art. 114.

1. Działalność samorządów terytorialnych podlega nadzorowi z punktu widzenia legalności. Nadzór nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego sprawuje z własnej inicjatywy społeczeństwo Państwa Ziemskiego.

2. Grupę społeczną, którą jest także samorząd terytorialny, mogą rozwiązać jedynie członkowie tejże grupy społecznej. Odpowiedzialność karną, za łamanie przepisów Konstytucji, jednostki wchodzące w skład tejże grupy ponoszą oddzielnie.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział VI

 

SĄDY

Art. 115.

Sądy są organizacją odrębną i zależną od całego społeczeństwa.

Art. 116.

Sądy orzekają w imieniu Państwa Ziemskiego.

Art. 117.

Organizacja i struktura wewnętrzna sądów są starannie dopasowywane do potrzeb całego społeczeństwa.

Art. 118.

Sądy podlegają kontroli społeczeństwa, przepisom Konstytucji, prawom moralnym, etycznym, logice, oraz prawom natury.

Art. 119.

W skład sądów wchodzi społeczeństwo, dlatego też sądy nie są nieomylne, a postępowanie sądowe jest wieloinstancyjne.

Art. 120.

Sądy sprawują wymiar sprawiedliwości we wszystkich sprawach wniesionych przez społeczeństwo, w tym także w sprawach Konstytucji.

Art. 121.

Sędziowie pełnią swoje obowiązki pod warunkiem zrzeczenia się możliwości członkostwa w Radzie Pięciu, gdyż w myśl logiki i prawa moralnego nikt nie może pełnić obydwu tych działalności naraz.

Art. 122.

Sędziowie są powoływani przez społeczeństwo i zatwierdzani przez Radę Pięciu. Za wystarczające uważa się także jednogłośne potwierdzenie ze strony grupy społecznej liczącej co najmniej 100 osób pełnoletnich.

Art. 123.

Złożenie sędziego z urzędu, zawieszenie w urzędowaniu, przeniesienie do innej siedziby lub na inne stanowisko wbrew jego woli może nastąpić jedynie na mocy orzeczenia sądu bądź orzeczenia Rady Pięciu.

Art. 124.

Sędzia może być przeniesiony w stan spoczynku na skutek uniemożliwiających mu sprawowanie jego służby choroby lub utraty sił. Stan taki może zostać określony w środowisku sędziowskim, albo na wniosek Rady Pięciu.

Art. 125.

Ustawa nie określa granicy wieku, po osiągnięciu której sędziowie przechodzą w stan spoczynku. O przejściu w stan spoczynku decydują zdolności sędziego do pełnienia przez niego służby sędziowskiej.

Art. 126.

Jurysdykcja sędziów jest nieograniczona. W przypadku prawdopodobieństwa nieobecności sędziego dla rejonu, którego dotyczy sprawa, sędziowie starają się rozpatrywać wszystkie sprawy osobiście.

Art. 127.

Obowiązkiem sędziów jest ponowne rozpatrywanie zakończonych spraw, w celu upewnienia się z własnej inicjatywy o słuszności orzeczeń.

Art. 128.

Sędzia może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej na tych samych zasadach, co reszta społeczeństwa.

Art. 129.

Każdy sąd może przedstawić Radzie Pięciu - twórcy Konstytucji - pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział VII

 

FINANSE PUBLICZNE

Art. 130.

1. Środki finansowe dla dobra ogółu są gromadzone i wydatkowane w sposób określony w Konstytucji.

2. Nabywanie, zbywanie i obciążanie własnych nieruchomości, własnych udziałów lub własnych akcji oraz emisja papierów wartościowych przez Skarb Państwa Ziemskiego lub inne jednostki lub grupy społeczne są prywatną sprawą tych jednostek i grup społecznych i uzależnione jest od dobrowolnej inicjatywy społeczeństwa.

3. Nie istnieje możliwość ustanowienia monopolu na tego typu działalności.

4. Skarb Państwa, jako instytucja, nie zaciąga pożyczek oraz udzielanie gwarancji ani poręczeń finansowych i nie ponosi nigdy żadnej odpowiedzialności za dług publiczny.

Art. 131.

Nakładanie na społeczeństwo podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków jest niezgodne z Konstytucją, gdyż godzi w prawa i wolności społeczeństwa.

Art. 132.

Organizacją Skarbu Państwa do czasu, gdy społeczeństwo zrozumie, że istnienie pieniądza nie są konieczne do wymiany towarów i usług, zajmuje się Rada Pięciu.

Art. 133.

Do obowiązków organizacji państwowych nie należy uchwalanie budżet państwa, ani opracowywanie budżetu państwa. Budżetem państwa są materialne i niematerialne dobra osobiste społeczeństwa, oraz bogactwo naturalne planety.

Art. 134.

Dozwolone jest nienamolne namawianie i przekonywanie społeczeństwa o słuszności przeznaczania wszelkich dostępnych środków finansowych na zorganizowaną ochronę środowiska naturalnego i uniezależnianie się Państwa Ziemskiego od jednostek i grup społecznych nieprzestrzegających przepisów Konstytucji, oraz łamiących prawa moralne, prawa natury, logikę i etykę.

Art. 135.

Konstytucja nie dopuszcza możliwości pokrywania deficytu w organizacji Skarbu Państwa albo w dowolnej innej organizacji ze środków dobrowolnie gromadzonych przez społeczeństwo dla dobra ogółu.

Art. 136.

Inicjatywa ustawodawcza w zakresie budżetu Skarbu Państwa nie powinna być rozpatrywana jako nowelizacja Konstytucji, chyba że dotychczasowe przepisy Konstytucji są niezgodne z prawem moralnym, etyką, logiką i prawami natury. Sądy winny orzekać w sprawach dotyczących finansów jedynie w sytuacjach, gdy już naprawdę nie mają nic ważniejszego do zrobienia.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział VIII

 

STANY NADZWYCZAJNE

Art.137.

1. W sytuacjach szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykłe środki konstytucyjne są niewystarczające, może zostać wprowadzony stan klęski żywiołowej.

2. Stan nadzwyczajny może być wprowadzony tylko na podstawie Konstytucji, w drodze rozporządzenia, które podlega dodatkowemu podaniu do publicznej wiadomości.

3. Rada Pięciu i samorządy określają podstawy, zakres i tryb wyrównywania strat zaistniałych podczas trwania stanu klęski żywiołowej.

4. Działania podjęte w wyniku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego muszą odpowiadać stopniowi zagrożenia i powinny zmierzać do jak najszybszego przywrócenia normalnego funkcjonowania państwa.

5. W czasie stanu nadzwyczajnego nie mogą być zmieniona treść Konstytucji.

Art. 138.

W razie zewnętrznego zagrożenia państwa, zbrojnej napaści na terytorium Państwa Ziemskiego Rada Pięciu może wprowadzić stan wojenny na części albo na całym terytorium państwa. Państwo Ziemskie jest jedynym państwem na planecie Ziemi, więc jedynym zagrożeniem zewnętrznym może być zagrożenie ze strony kosmitów.

Art. 139.

W razie zagrożenia konstytucyjnego ustroju państwa, albo w razie zagrożenia bezpieczeństwa Ziemian, Rada Pięciu może nawoływać społeczeństwo do prowadzenia działań nadzwyczajnych. Społeczeństwo dobrowolnie wprowadza w życie proponowane przez Radę Pięciu propozycje działania.

Art. 140.

Konstytucja opowiada się po stronie ograniczania wolności i praw społeczeństwa wtedy i tylko wtedy, gdy w czasie stanu klęski żywiołowej dobro ogółu społeczeństwa, bądź dobro środowiska naturalnego wiąże się z koniecznością wprowadzenia tych ograniczeń. Niedopuszczalne jest ograniczenie wolności i praw społeczeństwa wyłącznie z powodu rasy, płci, języka, wyznania lub jego braku, poglądów, pochodzenia społecznego, urodzenia, albo majątku.

Zapoznaj się z treścią wprowadzenia do tego tematu,
która to treść znajduje się w moim  poście z 29 lutego 2012 zatytułowanym Wolność Naturalnie

Rozdział IX

PRZEPISY KOŃCOWE                       

Konstytucja Państwa Ziemskiego jest jedynym spisanym prawnym dokumentem wiążącym w Państwie Ziemskim. Nie istnieją dodatkowe dokumenty, które w jakikolwiek sposób mogą wpływać na zmianę treści tego dokumentu. Zmiana prawa nie pociąga za sobą zmiany postanowień zawartych w tej Konstytucji. Konstytucja jest zgodna i przestrzega praw moralnych, etyki, logiki, oraz praw natury.

Konstytucja Państwa Ziemskiego wchodzi w życie w momencie jej uchwalenia.

RADA PIĘCIU

tu podpisy radnych niedostępne w wersji cyfrowej